Badje...

Het is er weer tijd voor. Met temperaturen die de pan uit rijzen en een vrij weekend voor de boeg besloten we het badje in de tuin op te zetten voor de jongens. Het zou voor Kasper een eerste keer zijn en Ruben houdt enorm van in bad gaan en zwemmen, dus succes verzekerd dachten wij.

Afgelopen jaren hebben we dit natuurlijk voor Ruben al vaker gedaan en toen we gisteren de zoektocht naar het opblaasbare gevaarte gestart waren begon mij weer een beetje te dagen waarom we het tot nu toe nog niet zo vaak herhaald hadden… We vonden het badje, maar niet de pomp, dus het grote blazen kon beginnen.

Waar Willem zich een half uurtje bezig hield met het volblazen van wat een ieniemienie badje bleek, zocht ik naar passende zwemluiers en zwembroekjes, handdoeken en speeltjes die wij geschikt achten om in het water te liggen. Na twintig emmers met water hadden we een voldoende hoeveelheid water om lekker in te spelen.

Kasper was een gewillig slachtoffer, hij liet zich prima omkleden en vermaakte zich heerlijk met het schepje en harkje wat hij van ons toegeworpen kreeg. Ruben was echter wat lastiger te overtuigen, want hoezo moest hij in bad een zwemluier én een zwembroek aan, en waarom mocht zijn tablet er niet meer in dan?

Na wat overredingskracht van ons uit lukte het toch hem het water in te krijgen en hij leek het zowaar leuk te vinden, een minuut of drie… En toen wist ik weer waarom ik niet over loop van enthousiasme om dit ritueel heel vaak te herhalen… Dat blazen en verzamelen en droogmaken en opletten kost veel meer tijd dan alle minuten die de jongens vrijwillig in dat badje blijven zitten… herkenbaar?

Ja, wat zowel Ruben als Kasper het liefste doen is de hele dag door er in en dan weer er uit te gaan (ja, twee keer met tablet en kleding) om vervolgens mijn woonkamer te bedruipen met luiers (niet de zwemvariant) die volgezogen mijn vloer onder druppelen. Heerlijk…

Vandaag waaide het zo hard dat het badje eigenlijk niet echt een optie leek voor onze jongens. Wel voor de halve insecten populatie van Loon op Zand die er inmiddels in lag. Om geen herhaling van zetten te krijgen besloten we dus ook maar het water er uit te laten lopen, om vervolgens tot de ontdekking te komen dat Ruben drie keer langer in een leeg badje blijft zitten dan wanneer er water in staat.. Onthouden voor volgend jaar dus!