zal ik echt...

Al heel vaak aan gedacht, maar toch echt nog nooit gedurfd. Bloggen over ons leven. Heel veel hield me tegen, maar dat zijn vaak ook de dingen waar ik over zou willen schrijven. Maar wat nou als, en stel dat… Ik ga het gewoon doen en dan zien we wel. Onderwerpen genoeg en vaak toch situaties waar anderen niet zomaar in zitten. Ik ben Marjolein, 33 jaar (nadat ik eerst meerdere keren 31 jaar opschreef…), docent Engels, gelukkig getrouwd met Willem en mama van twee prachtige zonen. Ruben is onze oudste zoon, bijna 5 jaar en heeft het downsyndroom. Kasper is onze jongste van bijna 6 maanden en heeft altijd honger.

De titel van mijn blog is living downtown geworden, omdat we graag willen verhuizen van de stad naar ons geboortedorp, met alle voors en tegens, en de titel slaat natuurlijk terug op het downsyndroom van onze oudste wat ons leven een heel andere wending heeft gegeven op alle fronten. Wat dit allemaal voor ons inhoudt en betekent zou ik graag willen delen. Alle stukjes zullen de volledige waarheid zijn, met hier en daar een kleine aandikking van de werkelijkheid, maar dat hoort ook volledig bij wie ik ben..!