Kapoentje

Ruben gaat vijf dagen in de week naar de dagopvang, hij begint om negen uur en om half vier mogen we hem weer ophalen. Best lange dagen, maar hij vindt het heel erg leuk en geniet van de dingen die ze er allemaal doen. Op woensdag is het een wat korter dagje, vanaf half een is hij vrij en is hij dus een middag gezellig thuis. Nou is een woensdagmiddag uitermate geschikt om er op uit te gaan, maar met een nog slaapbehoeftig klein broertje is dat wat minder makkelijk iedere week. Gistermiddag besloten we dus om heerlijk thuis te blijven. Nouja, Ruben zou dit niet beamen, want we moesten op de terugweg van de dagopvang nog even langs de apotheek, mopper mopper...

Eenmaal thuis is het zoeken naar een goede balans tussen, zelf spelen, filmpjes kijken of spelletjes op de tablet en je laten vermaken door je moeder. Vooral dat laatste is na filmpjes kijken het meest favoriet. En als je dan een idyllisch plaatje voor je hebt waarbij we sereen een puzzel maken, dan heb je het mis. Samen spelen bestaat volgens Ruben het liefst uit stoeien, boven op je springen, en nog het allerliefst is het samen dansen op zijn liedjes.

Momenteel zitten we volop in de Sinterklaasliedjes fase, volgens Ruben kan dit het hele jaar door en er zijn varianten bij waar zeker goed op gedanst kan worden! Zodra er een swingnummer langskomt komt Ruben bij mijn benen staan, armpjes omhoog en klinkt er iets wat op dansen lijkt. Nou is het dan de bedoeling dat ik meneer optil en we samen wild draaiend door de kamer gaan. De enorme lach die dan op zijn gezicht verschijnt is de pijn in mijn armen meer dan waard en vaak houden we dit dan ook het hele liedje vol. Ruben zou dit ritueel het liefst tien keer achter elkaar herhalen, maar dat aantal is met de groei van zijn leeftijd en gewicht ietwat afgenomen.

Gistermiddag moest ik naast het dansen toch ook nog wat werk zelf verrichten, dus toen kleine broer in bed lag was het tijd om aan tafel achter de computer te gaan. Al snel werd duidelijk dat Ruben geen zelfstandig werkplan had, dus er zat niets anders op dan “samen” aan het werk te gaan. Hij met zijn werkzaamheden, ik met de mijne. Zo hebben we heerlijk naast elkaar zitten werken, af en toe werd er mee gemompeld met “opa bakkebaard”, maakte hij pizza's met Jokie en voelde ik een klopje op mijn arm als hij iets gezelligs wilde laten zien. We aten samen een bakje vla en hadden al snel een productief uurtje achter de rug.

Wat heerlijk zo een middag samen, dit was zelfs bijna sereen te noemen...! Tot hij er genoeg van had, mij dat enorm duidelijk maakte en we met volledige overgave weer een rondje gingen dansen. Laat dat heerlijk avondje maar snel komen!